Genelde günübirlik kayak yapmaya Kartepe‘ye gitsek de, cuma gidip pazar dönmeli kayak turumuzu Kartalkaya’ya planladık. İstanbul’a daha uzak olsa da, daha çok pisti olan bu bölgede Kaya Palazzo otelde konakladık, oldukça rahat ettik.
Kartalkaya, İstanbul’dan yaklaşık 300 km uzakta ve TEM otoyolu Bolu – Doğu gişelerinden çıktıktan sonra dağa doğru yarım saat tırmanışla toplamda yaklaşık 3,5 – 4 saat kadar süren bir yolculukla varılıyor. Hava şartlarına göre değişse de, tırmanışın ilk 15 dakikasından sonra yolda kar çoğalmaya başlıyor.
Dönüşümüzde daha çok kar yağdığında daha iyi anladığımız üzere bu yolun Kartepe çıkışı gibi iyi temizlenen bir yol olmadığını belirtelim. Yol üzerinde bolca zincir satan ve takan mevcut ancak siz yanınıza zincir almadan buralara çıkmasanız iyi olur. Kartalkaya zirvesinde aslında iki farklı bölge var. Birisi çıktığınızda solda kalan Kartal Otel ve pistleri, diğeri sağda kalan Dorukkaya Otel ve Kaya Palazzo Otel pistleri. Kartal ve Kaya olarak ikiye bölünüyor gibi hissettiriyor. Aşağıdaki fotoğrafta Kartal tarafı pistleri görülüyor.
Biz Kaya tarafında kaldığımız için Kartal tarafı hakkında maalesef bilgi veremeyeceğiz. İki tarafta da çalışan ski-pass olmadığından biz sadece Kaya tarafında kayabildik. Oteller bölgesine vardığınızda sizi önce Kartal Otel karşılıyor.
Otelin önünden mecburen sağa dönünce Dorukkaya Otel’in bulunduğu bir meydana, devam edince Jandarma ve daha ilerisinde de Kaya Palazzo’nun önüne geliyorsunuz ve yol bitiyor. Açıkcası başı ile sonu arasında en çok 500 metre olan bu bölgede fazla alternatif bulunmuyor. Kaya tarafı pistlerinin birleşim noktasında bulunan Drop Lounge, Palazzo Otel’den şöyle görünüyor.
Hem yukarıda Kartal Otel’den dönünce varılan meydanda, hem de Drop’un civarında araç park edecek yer bulmak mümkün. Tek bir tesisin alanı olmadığından olsa gerek, park bedeli isteyen kimse bulunmuyor. Diğer yandan, Bolu hariç günübirlik gelinecek mesafede büyük şehir olmadığından, pazar günü bile ortalık çok kalabalık değildi ama yukarıdaki meydanda bolca tur otobüsü bulunuyordu. Cumartesi günü ise orası bile oldukça boştu. Meydan dediğimiz de şöyle bir açıklık aslında.
Gelelim otele ve pistlere. Palazzo’dan piste çıkış noktasında özellikle kayak dersi alanlar ve çocuklar için hayatı çok kolaylaştıran bir yürüyen bant sistemi bulunuyor. Gerçekten çok pratik ve hızlı bir sistem.
Bandın solunda gördüğünüz açıklık ise hafif eğimli ve geniş bir alan. Genelde ders alanlarla dolu ve alttan geçen ve ana telesiyeje giden piste inmek için herkes burayı kullanıyor. Yine de kalabalık olmuyor. Kayak bitince yine bu bandın önüne gelip sakince otele doğru çıkıyorsunuz. Aşağıdaki gibi.
Bu bandın alt tarafından geçen pistten sağa doğru kayarak zirveye çıkan telesiyejin önüne geliyorsunuz. Pistlerin en alt noktası burası ve pistlerdeki tek telesiyej de burada. Bunun haricinde tüm çıkışlar teleski ile yapılıyor. Neredeyse tüm pistlerin de bir şekilde bu noktada bittiğini söyleyelim.
Telesiyej dörtlü oturma düzenine sahip olduğundan önünde uzun kuyruklar oluşmuyor. Ayrıca kabinlerin korumalı olması da sert havalarda oldukça konforlu bir çıkış sağlıyor.
Tırmandıkça sol tarafta oteller görünmeye başlıyor. Pistlerin genel yerleşimini anladıkça bu manzara daha anlamlı olmaya başlıyor.
Biz kaldığımız süre boyunca yoğun sis nedeniyle güneşi görmeye pek fırsat bulamadık ve genelde zirveye yaklaştıkça aşağıdaki gibi ineceğimiz noktayı görmeye çabaladık.
Güneşin yüzünü gösterdiği bir fırsatta aynı yolculuğu aşağıda gördüğünüz manzarada yapma şansına da sahip olduk. Ama gerçekten sadece bir sefer.
Zirveye çıktığınızda soldan en zor pistlere iniliyor. Sağdan ise en keyifli pist olduğunu düşündüğümüz arka piste gidiliyor. Hem eğimi ortalamanın üstünde hem de oldukça geniş bir pist. Ama görevlilerin söylediğine göre bu pistte kaybolmak kolay olduğundan, hava sisli iken bu pist kapatılıyor. Genelde sis olduğundan biz sadece bir sefer kayabildik. Çıkışta teleski ile tekrar zirveye dönülüyor. Teleski kullanamayanlar buraya inmesinler.
Zirveden sağa ya da sola değil de direk karşıya giderseniz nispeten kolay pistlerden otele ya da Drop Lounge önüne inebiliyorsunuz.
Bu tarafa inen pistler özellikle sisli havada çok farklı gibi gelseler de aslında oldukça benzer yapıdalar. Güneşin yüzünü gösterdiği bir sabah otelden bu tarafın pistleri aşağıdaki gibi görünüyordu.
En ilgi çekici kısım olan ve telesiyejden iner inmez sola ayrılan zor pistlerden de bir kaç görüntü paylaşalım. İlk dönüşten sonra bir kavşağa geliyorsunuz.
Buradan sağa ayrılan pist oldukça dik ve epey uzun. Çok keyifli bir inişi var. Bu inişin ortalarında çekilmiş bir videoyu da burada paylaşalım.
Ancak sağa değil de tam karşıya giderseniz adının Olimpiyat olduğunu tahmin ettiğimiz çok dik bir piste geliyorsunuz. Bu pistin açık havada telesiyejden görünüşü aşağıdaki gibi. Fotoğrafta tepede sağdaki büyük kayanın solunda bir kayakçıyı görebilirsiniz. Çok dik ve zorlu bir pist. Yine de eğlenceli.
Böylece gördüğümüz kadarıyla Kaya tarafı pistlerini anlatmış olduk. Kayağa giden herkesin aklındaki ekipman kiralama işini de anlatalım. Dağa çıkarken yol üzerindeki bazı tesislerden kayak ve kıyafet kiralayabileceğiniz gibi otelin altındaki firmadan da kiralaybilirsiniz. 2018 ocak ayında fiyatlar aşağıdaki gibiydi.
Kayaktan arta kalan zamanımızda, bir de ATV turu yaptık. Paletli ATV araçlarla civardaki karlı bir yolda yapılan tur epey zevkli ancak o karlı yola gitmek için asfalttan gidip gelmenin pek de bir zevki yok. Merak eden katılabilir ancak kayak yapmaktan daha zevkli değil.
Son olarak dönüş yolundan bahsedelim. Pazar öğleden sonra dönüşe geçtiğimizde epey kar yağıyordu. Normalde açık olan yol karla kaplanmıştı ve oldukça kaygandı.
Başta dediğimiz gibi, kesinlikle zincirsiz girilmemesi gereken bu yolda pazar günü dağa çıkmaya çalışanların oluşturduğu kuyruk oldukça uzundu. Zinciri olanlar hareket edebiliyor olsalar da, zincirsiz olup yolda kalanlar yüzünden yukarıya çıkamıyorlardı.
Son bir not, eğer Kartal Otel tarafını merak ediyorsanız o taraf hakkında detaylı bilgi bulabileceğiniz şuradaki yazıyı okumanızı tavsiye ederiz.
Gürkan, Ocak 2018