Bu yazı 2015 yılında yazıldı. 2016’da yine gittik, bir kaç revizyon yaptık. 2017’de yine gittik, yine revize ettik ve bazı eklemeler yaptık. Her yıl her noktaya tekrar gitmesek de aşağıda okuyacağınız yazı oldukça günceldir.
Yaz tatilimizi planlamaya başladığımızda haziran ayına gelmiştik bile. Barselona seyahatimizde 3 aylık vize aldığımız için geçen yıl Samos (Sisam)‘a gittiğimiz gibi yine bir Yunan adasına gitmeyi düşündük. Kendi arabamızla gidebileceğimiz bir ada olduğu için Sakız Adası’na gitmeye karar verdik. Çok da memnun kaldık.
Yurtdışına, hatta bir Yunan adasına arabayla gitmeyi de ilk kez tecrübe ettiğimiz 10 günlük bu seyahatte neler yaptık, nerede kaldık, nerelerde denize girdik, nerelerde ne yedik tüm detayları bu yazıda bulabilirsiniz. Aşağıdaki konu başlıklarına tıklayarak ilginizi çeken kısıma hızlıca gidebilirsiniz.
Arabayla Adaya Gidiş
Sakız’a gidip istediğimiz gibi bir tatil yapmak için önce arabamızı nasıl götüreceğimizi bulmamız gerekiyordu. Araba kiralamak da mümkündü tabi ama uzun kalacağımız için hem daha pahalıya gelecekti hem de serbest gezmemizi sağlayacak plaj malzemelerimizi yanımıza alamayacaktık. Yine de arabayla gitmeyip de kiralamak isteyenler şuradaki siteden en uygun firmayı bulabilirler.
Seyahat tarihlerimize karar verdikten sonra Çeşme’den Sakız’a feribot seferi yapan iki firmayı bulduk, Ertürk Lines ve Ege Birlik. 2015 yazında Ege Birlik sabah 9:20’de Sakız’a gidip 18:00’de Çeşme’ye geri dönüyordu. Ertürk ise sabah 9:30 ve akşam 19:00’da gidip 8:00 ve 18:00’de dönen iki sefer yapıyordu. Her ikisi de araç için gidiş-dönüş 90 € istiyordu. (güncelleme: Artık Sakız’a Turyol ile de gidebilirsiniz, fiyatı da 70 €, Ege Birlik de artık gitmiyor) Biz İstanbul’dan sabah 8:00 gibi çıkıp akşam 17:00 civarı Çeşme’ye rahat rahat varabileceğimizi bildiğimizden Ertürk’ün akşam 19:00 seferi ile gitmeye karar verdik. Dönüşümüzde de Çeşme’ye akşam varıp aynı gece yola çıkmak istemediğimizden sabah 8:00 seferi ile döndük. Bu şekilde adada iki gece fazla konakladık ama hem konaklama Çeşme’den daha ucuza geldi, hem de Sakız’da iki akşam fazla geçirmiş olduk. Kişi başı gidiş-dönüş için de 26 € ödedik. Araç bilet bedeline şöför dahil değil yani. İnternetten online bilet aldık, hiç sorun yaşamadık. Hatta eğer erken geri dönmek isterseniz ve feribotta yer varsa telefon açarak bedelsiz bilet değişimi bile yapabiliyorsunuz.
Arabayla yurtdışına daha önce çıkmamıştık. Ne tip evraklar gerekiyor ve gümrükte neler oluyor öğrenmek için internette epey dolaştık. Yunanistan’a arabayla gitmek hakkında en çok bilgi İpsala sınır kapısı ile ilgili ve orada uluslararası ehliyet istiyorlarmış. Bu ehliyet yaklaşık 450 TL masrafa yol açtığından öncelikle gerekliliğini araştırdık. Doğrusunu kaynağından öğrenmek için Ertürk’ün çağrı merkezini arayıp sorduk ve Sakız Adası’na girişte bu ehliyetin sorulmadığını öğrendik. Yeni ehliyetlerden almışsanız zaten uluslararası geçerliliği var.
Yunanistan gümrüğünde muhakkak sorulan bir belge olan, arabanız ile yurtdışında üçüncü şahıslara karşı vereceğiniz zararı sigorta etmeniz için hazırlanan ve Yeşil Sigorta, Yeşil Kart gibi isimlerle anılan uluslararası sigortayı mevcut sigorta şirketinize kolayca yaptırabiliyorsunuz. Turing Kurumu’nun yeşil sigorta ücretlerini açıkladığı sayfasında farklı geçerlilik süreleri için bir liste bulunuyor.
Arabanızın ruhsatı adınıza kayıtlıysa başka bir evrağa ihtiyacınız yok. Sahibi olduğunuz şirketiniz adına kayıtlıysa imza sirkülerinizi yanınıza almanız gerekiyor. Çalıştığınız şirketin üzerine kayıtlıysa şirket imza yetkilisinden noterden aracın plakasına özel hazırlanmış yurtdışına çıkarabilme vekaleti almanız gerekiyor. Kiralık araç için kiralayan şirketten noter onaylı izin belgesi gerekiyor. Hepsi bu kadar. Bize ehliyet bile soran olmadı, o kadar yani.
Feribotlar Çeşme’de Ulusoy Limanı’ndan kalkıyor. Otoyoldan çıkıp Çeşme’ye girdiğimizde limana doğru giderken sağda Ertürk’ün ofisini gördük. Tabelasında Check-in yazdığı için durduk.
Buradan kendimiz için gidiş ve dönüş biniş kartlarımızı aldık ama arabanın biniş kartını limandan almak gerekiyormuş. 19:00 feribotu için 18:00 gibi limanda olmak yeterli dediler ama biz yine de önce limanı bulalım diye gittik. Zaten liman da yaklaşık 800 m. ileride. Liman girişinde Ertürk’ün bir check-in kulübesi bulunuyor. Direk buraya gelsek daha iyiymiş, arabaya gidiş-dönüş biniş kartlarını buradan aldık. Saat 17:00 gibi arabayı limanın araç giriş kapısına yanaştırdık. Bu kapıdan sadece araç ile şöför giriş yapabiliyor. Yolcuların liman terminal binasından girmesi gerekiyor. Kapıda biniş kartlarına baktılar ve aracı terminal binasının arkasına yönlendirdiler. Evrak soran olmuyor burada.
Terminal binasının arkasına arabayı park edip içeriye girdiğimde pasaport bankolarının arkasında kaldığımı farkettim. Gümrük memurlarına aracım olduğunu söylediğimde önce bankoların diğer tarafına geçip pasaport çıkışını yapmamı söylediler. Bu arada, yurtdışı çıkış pulu terminalde satılıyor, aklınızda olsun. Çıkışı yaptıktan sonra arabayı X-Ray’den geçirmemi söyleyip beni arabayla limanın uzak bir köşesine gönderdiler.
Burada arabayı bir platformun üstüne çıkarıyorsunuz ve üzerinde x-ray ekipmanı olan kamyon otomatik bir şekilde geriye ve ileriye giderek aracın röntgenini çekiyor. Bizim bagajda 3 koli küçük su bulunduğundan röntgen sonrası bir de bagajı açıp çok miktarda sıvının ne olduğuna baktılar, su olduğunu anlayınca sorun çıkmadı. Memurlar çok nazikler ve çok yardımseverler. Röntgen sonrası tekrar terminal binasına dönüp, memurlara ruhsat ve pasaportumu verdim. Sisteme plakayı, nereye gittiğimi, aracın şase numarasını, noter vekalet numarasını işlediler. Şase numarasını dikkatli kontrol etmek lazımmış, dönüşte bunu iyi kontrol ediyorlar. Bu işlem de bitince artık her şey tamamlanmış oldu ve arabayı limanda Ertürk gemisinin yanaştığı yere çektim.
O sırada feribot karşıdan gelmişti, fotoğrafta biraz kalabalık görünüyor ama aslında gayet sakin bir liman. Gerçi dönüşte biraz kalabalığa denk geldik ama onu sonra anlatacağız. Yazının en sonunda Türkiye’ye dönüş detaylarını da bulabilirsiniz.
Bir not daha düşeyim, giderken Duty Free’den fazla alışveriş yapmamak lazım, karşı tarafta gümrük girişinde sıkıntı çıkabiliyormuş, feribot görevlileri yolda uyardılar.
Feribota önce yolcuları alıp sonra arabaları alıyorlar. Görevliler sayısına ve tiplerine göre araçları sırayla feribota alıyorlar. Küçük bir feribot ama sorduğumda 14 araca kadar taşıyabildiğini öğrendim. Biz giderken sadece 3 araba olduğundan rahat rahat araçları yerleştirdik ve yola çıktık.
2017 yazında Turyol ile gidip geldik, feribot kocaman, aşağıda gördüğünüz gibi koskoca gemide rahat rahat gidip geldik.
45 dakika süren yolculuk sonrası Sakız limanına girdik. Açıkcası limana girişte çok etkileyici bir kentle karşılaşmıyorsunuz, tipik bir Ege kasabası. Ama bizimkiler gibi kocaman binaların, yüksek otellerin olmadığı sakin bir kent.
Feribot gümrük binasının önüne yanaşıyor. Önce arabaları indirip park ettiriyorlar. Sonra yolcular iniyor. Pasaport kontrolü sonrası bankoların hemen arkasında araçların kaydını yapan bir gümrük memuru gerekli evraklara bakıyor. Plakayı, şöförün pasaportunu ve bilgilerini bilgisayara işliyor. Tüm araçların girişi yapıldıktan sonra araçların başına gidiliyor ve bagaja, arka koltuğa vs bakılıyor. Bizim aracımıza neredeyse hiç bakmadılar ama feribot personeli bazen çok sıkı kontrol yapıldığını söyledi. Kontrol bitince kapı açılıyor ve arabanızla Sakız adasında olmanın keyfini yaşamaya başlıyorsunuz. Gümrükten çıkınca hemen soldaki ücretsiz otoparkta genelde boş yer oluyor. Merkeze geldiğinizde buraya park edebilirsiniz, hem de belki o sırada yunan adaları arasında seyahat eden dev feribotu yakından görebilirsiniz.
Otopark demişken, adada her gittiğimiz yerde rahatça park yeri bulduk ve hiç ücret ödemedik. Merkezde bir kaç ufak ücretli park yeri gördükse de hiç ihtiyacımız olmadı. Aklınızda bulunsun. Sakız merkezi ise uzun bir kordondan oluşuyor. Kent dağa doğru tırmanıyorsa da hayat sahilde. Sıra sıra kafeler ve restoranlar akşamları çok kalabalık oluyor.
Konaklama
Geçen yıl Samos‘ta konakladığımız yerlerde yaşadığımız en büyük sıkıntı kahvaltıydı. Oda-kahvaltı konaklama yapmak çok pratik, sabah kahvaltıyla uğraşmıyorsunuz ama otellerin verdikleri kahvaltılar hiç bize göre değil. Bir iki gün dayanıp sonra marketten peynir ve bize uygun sallama çay alıp kahvaltıya indirmek zorunda kalmıştık. Kahvaltı yapmayı da çok sevdiğimizden bu sefer kahvaltı dahil olmayan ama odasında mutfak bulunan otellerde kalmayı denemek istedik. İyi ki de öyle yapmışız, çok rahat ettik, her sabah uzun uzun aşağıda gördüğünüz kahvaltıyı yaparak güne başladık.
Giderken yanımızda sadece tuzluk, biberlik ve siyah zeytin götürdüğümüzü söyleyeyim. Bizim zeytinlerden orada yok diye mecbur götürdük, diğerleri ise pratik olsun diye. Kaldığımız 3 tesiste de tam teşekküllü mutfaklar bulunmaktaydı, istesek yemek bile yapabilirdik, gerçekten çok rahat ettik, hem de balkonumuzda istediğimiz kadar oturarak lezzetli kahvaltımızı yaptık.
Gelelim kaldığımız yerlere. Sakız’da 3 ayrı yerde kaldık. Aslında rezervasyon sıramız buna sebep oldu. Şöyle ki, önce beğendiğimiz bir otele 3 gece rezervasyon yaptık. Sonra çok güzel olduğunu anlayıp uzatmak istedik ama dolmuştu. Mecburen başka bir otele 7 gece rezervasyon yaptık. Son anda da İstanbul’dan gelip Çeşme’de bir gece kalmanın akşamdan Sakız’a geçip bir gece kalmaktan daha pahalı olduğunu farkedince ilk gecemiz için de başka bir yere rezervasyon yaptık. Bu nedenle 3 ayrı yer oldu.
İlk gecemizi Agia Fotinis’te Ilioxenia adlı tesiste geçirdik. Agia Fotinis Sakız merkezinden 10-12 km kadar güneyde, doğu sahilinde yer alıyor. Sakin ve küçük bir köy, bir bakkalı ve 2-3 tavernası var. Köyün girişinde geniş bir otopark var, otelin önüne araba bırakılamıyor ama otopark 100 m. mesafede. Bu tesiste iki kişi bir gece konaklama için 37 € ödedik. Otel çok rahattı, geniş bir odası vardı, odanın koridorla geçilen arka kısmında kocaman bir mutfak, bir divan ve banyo bulunuyordu. Yüksek tavanlı ve büyük dolaplıydı. Bahçe katıydı ve önünde kocaman bir balkon bulunuyordu. Çok rahat ettik, burada daha uzun kalınırmış dedik ve ayrıldık. Denize de giremedik ama plajın resmini çektik. Plajları ileride anlatacağız ama burayı kısaca anlatıp geçeyim, şemsiye ve şezlong bulunan ender plajlardan ve sahili çakıl.
Sonraki üç gecemizi Karfas’ta bulunan Sideratos Apartments adlı tesiste geçirdik. Karfas, Sakız adasının merkezden sonra en turistik ve en çok tesisin bulunduğu yeri. Merkezden 4-5 km kadar güneyde bulunuyor. Ulaşımı en kolay bölge burası. Adadaki büyük süpermarketler çok yakında, bol taverna ve bakkal hatta bir de taze ekmek yapan fırını var. Keşke baştan tüm tatilimizi burada geçirecek şekilde ayarlasaydık diye düşündüğümüz muhteşem bir yer. Çok modern tasarlanmış odası, büyük ve tam teşekküllü mutfağı, kocaman banyosu, plaj havluları ve aşağıda gördüğünüz müthiş balkonuyla en rahat ettiğimiz yer burası oldu.
Buraya iki kişi gecelik 75 € ödedik. Neredeyse odanın önüne arabamızı park edebiliyorduk ve akşamları Karfas merkezine kısa bir yürüyüş yapıyorduk. Otelin önündeki Karfas plajı adanın en kalabalık ve en çok sevilen plajı, ileride plajlarda ayrıca anlatacağız. Geceleri Türkiye tarafından yükselen ay’ın denize vuran yansıması da odanın en güzel hatıralarından biri oldu bizim için. Burayı o kadar çok sevdik ki 2016’da ve 2017’de yine kaldık.
Sonraki yedi gecemizi ise Agia Ermioni bölgesindeki Maria Rooms isimli tesiste geçirdik. Agia Ermioni Karfas’tan iki kilometre daha güneyde, sahilin devamında. Sabahları Karfas’a ekmek almaya gelecek kadar yakın yani. Sessiz sakin, genelde adanın yerlilerinin yazlıklarıyla dolu, iki tavernası ve güzel bir balıkçı barınağı olan hoş bir köy. Araba olduktan sonra ulaşımı Karfas ile aynı sayılır. Buradaki odamız da çok rahattı. Sideratos’tan sonra biraz küçük geldi ama çok rahat ettik. Gecelik 40 € ödedik. Tesisin sahibi Maria bizi rahat ettirmek için elinden geleni yaptı, çok da rahat ettik. Otopark tesisin önündeydi, Türkiye’ye karşı olan balkonumuzdan sabah ve akşam güzel manzaramız aşağıdaki gibiydi.
2016’da gittiğimizde Karfas’ta Sideratos‘ta, 2017’de ise Sideratos‘ta ve Oceania Hotel‘de kaldık. Oceania Hotel deniz kenarı değil ancak ikinci sırada. Yukarıdan denizi gördüğünüz gibi geniş ve sessiz odalarından çok memnun kaldık. Oda için 63 € ödedik ama iki odası ve bir mutfağı olan kocaman bir daireydi, ayrıca her gün temizlenmesi bizi çok memnun etti. Banyodaki duşun dar olması haricinde bir eksiği de yoktu. Tavsiye ederiz.
Plajlar
Sakız adasında liman hariç denize giremeyeceğiniz yer yok. Tüm plajlar halka açık ve ücretsiz. Eğer şezlong ve şemsiye isterseniz ücret ödemeniz gerekiyor. Genelde deniz kenarındaki tavernalar önlerindeki plaja şezlong koymuşlar ve bir frappe bile içseniz sizden para almıyorlar. Frappe 2,5 €. İki kişiyseniz 5 €’ya iki kahve içip akşama kadar da şezlongu kullanabilirsiniz. Bizim arabayla gitmemizin temel sebeplerinden biri de deniz kenarında kullandığımız malzemelerimizi yanımızda götürebilmekti. Uzun uzun anlatmaktansa aşağıdaki resimde neyden bahsettiğimi göstereyim.
Yanımızda bu malzemeler olduğundan bir yer hariç şezlong kullanmadık. Aslında şezlong ve şemsiye de çok az plajda var, iyi ki arabayla gelmişiz. Aşağıda gittiğimiz ve gördüğümüz plajları teker teker anlatalım.
Mavra Volia
Adanın en ünlü plajı. Volkanik taşlardan oluştuğu söyleniyor ve iri siyah taşlardan oluşmuş olduğundan oldukça değişik görünüyor. Rüzgar doğudan estiğinde deniz biraz dalgalı oluyor ama pırıl pırıl ve çabuk derinleşiyor. Plaj ayakkabısı gerekiyor. Bir kafe var, frappe, sandviç, dondurma ve su gibi temel ihtiyaçları bulabilirsiniz. Fiyatlar uygun. Şezlong veya şemsiye yok ama üst taraftaki ağaçların gölgesinde oturulabiliyor. Plajın sağ tarafında Turkcell ve Vodafone çekiyor.
Plajın sağında bulunan küçük tepeden yürüyerek bir sağdaki koya da geçebilirsiniz. Orası daha sakin.
Plajın girişinde aracınızı park edebileceğiniz ücretsiz park yeri mevcut. Buraya gitmek için Pirgi köyüne bir kilometre kala soldan yolu ayırılan Emborios köyüne gelmeniz gerekiyor. Bu küçük köyde iki üç tane taverna var.
Emborios’a vardıktan sonra yola devam ettiğinizde yolun bittiği nokta Mavra Volia plajı.
Vroulidia
Emborios köyüne gelmeden az önce sağa doğru aşağıdaki tabelayı göreceksiniz.
Dotia Tower yazan bu tabeladan sağa ayrıldığınızda adanın en güneyine doğru gitmeye başlıyorsunuz. Yolun üstündeki köyün sakız ağaçları arasından devam ediyorsunuz.
Adanın güneyinde bolca sakız ağacı var ama bizce en güzel bahçeler burada. Yolun sonuna vardığınızda bir yamaca varıyorsunuz. Kıvrılarak denize doğru inen beton yolun sonunda bir otopark ve aşağıdaki manzarayla karşılaşıyorsunuz.
Soldaki burunun ucu Sakız adasının en güney noktası. Arabayı bıraktığınız nokta denizden yaklaşık 30 metre yüksekte olduğundan, rahat ve geniş bir merdiveni kullanarak sahile inmeniz gerekiyor. Ama buna değeceğine emin olabilirsiniz.
Aşağıya indikçe denizin güzelliği daha çok anlaşılıyor. Sahil ince taşlı, neredeyse kum. Plajda ne bir tesis var ne de gölge. Her şeyiniz yanınızda olmalı yoksa denize girip geri dönmeniz gerekebilir. Deniz biraz serin ama pırıl pırıl, kayalıklar şnorkel için orta canlılıkta. Sessiz, sakin, genelde yerli halkın denize girdiği muhteşem bir yer. Isıran kara sineklerin bol olması bizi epey rahatsız etse de, genel olarak çok güzel bir yer.
Komi
Pirgi yolunda seramikçilerin olduğu Armolia köyünü geçince sola dönerek gidilen küçük bir sahil köyü. Köyün girişindeki kocaman ücretsiz otoparklara arabanızı bırakıp 50 metre uzaktaki sahile indiğinizde yan yana 3-4 tane tesisle karşılaşıyorsunuz.
Sakız adasının en teşkilatlı plajlarından birisi burası. Yukarıdaki resimde gördüğünüz gibi burada da şezlonglar ücretsiz, yeter ki bir şeyler yiyip için. Komi’nin merkezindeki plajlar epey kalabalık olsa da, biraz sol taraftaki Karavela tavernanın önü daha sessiz ve konforlu.
Karavela tavernada frappe 2,5 €. Yani her yer gibi burası da normal fiyatlarda. Burada öğlen ve akşam yemek de yiyerek tek noktada günü bitirebilirsiniz, yemekleri gerçekten çok lezzetli.
Plaj ince kum, denize giriş rahat, derin ama çok çabuk derinleşmiyor ve diğer plajlara göre ılık bir suyu var. Burada daha çok aileler denize giriyor, her evin önünde plaja sabitlenmiş bir şemsiye ve dibine bağlanmış şezlonglar mevcut.
Komi’ye üç farklı günde gittik ve adadaki en sevdiğimiz yerlerden biri oldu. Özellikle akşam üstü adanın yerel birası olan Fresh Chios Beer eşliğinde dinlenmek çok keyifliydi.
Turkcell çok sabit olmasa da çekiyordu ve iş görüyordu. Bir pazar günümüzü de burada geçirdik ve köy merkezindeki tesislerde olmadığımıza sevindik çünkü o kadar uzaktan müzik sesi bize kadar geliyordu. Akşam dönüşte o tarafa doğru yürüdük ve gördük ki pazar akşamları buradaki mekanlarda yüksek sesli partiler yapılıyormuş.
Agia Dinami
Pirgi’yi geçtikten sonra Olymbi tabelasından sağa döner dönmez, U dönüşle sola dönüp yolun altından geçerek Olymbi Cave yazısını takip edin. Mağarayı geçtikten az sonra Agia Dinami’ye geldiğinizi anlayacaksınız.
Plaj ve deniz kum, şezlong ve şemsiye yok, ağaçların altı müsait, çabuk derinleşmeyen rahat bir koy. Sağdaki kayaların üstünden yürüyerek bir sağdaki koya da gidebilirsiniz ama yol zahmetli ve orada ağaç yok. Biz o tarafa yüzerek gittik, ilk koy rüzgarlıyken o taraf sakindi. Tesis yok, sadece güzel deniz var.
Salagona
Burayı bilen ve anlatan görmedik, sanki biz keşfetmişiz gibi hissediyoruz. Agia Dinami’de çok rüzgar olunca, rüzgara ters yöne bakan karşı dağdaki yere biraz zahmetle de olsa vardık. Olymbi’ye girmeden Mesta’ya doğru devam ederken Salagona tabelasından sola döndük.
Yol asfalt başlıyor ama az ileride tek şeritli toprak bir yol oluyor. Geri dönsek mi dönmesek mi derken şu aşağıdaki manzarayla karşılaşınca doğru yolda olduğumuzu anladık. Toprak yolumuz da kenarda görünüyor, hatta solda ileride görünen koy da Agia Dinami.
Aşağıya inince önce sol taraftaki koya geliyorsunuz. Burası çok güzel bir yer, sanki inşa halinde bir tesis de var ama daha da bozulan toprak yola devam edince sağdaki koya kadar gidilebiliyor. Soldaki yarım tesisli koy aşağıda.
Aslında burada denize girebilirdik ama meraktan devam edip diğer koya gittik. Biraz da kayalık deniz sevdiğimizden olsa gerek, kimsenin olmadığı çakıl taşlı şu deniz kenarına yerleştik.
Toplam dört yatın demirlemiş olduğu bu muhteşem koyda akşama kadar yüzdük ve dinlendik. Gerçekten “kimse” yoktu. Sadece bazen teknelerdekilerin sesleri geliyordu. Sanki bize özel ayırılmış bir yerdi. Deniz serin ama çok soğuk değil, deniz ayakkabısı şart, çabuk derinleşmiyor, kayalıkların dibi canlı, rüzgardan korunaklı, özetle muhteşem bir yer. Yalnız olmayı sevmiyorsanız sevmezsiniz ama belki denize girip geri dönebilirsiniz.
Apothika
Mesta’yı geçince el ile yazılmış küçük bir tabeladan sola dönerek gidilen bir plaj. Yol asfalt ama yarısından sonra bir tarafı uçurum olan tek şerite düşüyor, karşıdan araba geldiğinde biraz korkutucu olabiliyor.
Deniz kenarında solda bir balıkçı barınağı, sağda da plaj var. Plajın üstünde bulunan ve plajdan merdivenle, arkadan da arabayla çıkılan bir kafe var. Plaja servis yapıyorlar. Salagona’ya çok benzeyen bir denizi var ama geniş bir koy ve dalgaya daha açık olduğundan su epey soğuk.
Tesisin şezlong ve şemsiyeleri var ama oldukça az miktarda. Deniz ayakkabısı gerekli ama olmasa da bir şekilde girilir, ileride görünen siyah kayalığın önünde deniz daha sıcak, şnorkel için pek keyifli değil, burada sörf ve dalış yapılıyormuş ama sanırım biz gittiğimizde çok rüzgarlı olduğundan sörf yapan da yoktu.
Didyma ve Potamoi
Bu iki plajda aşırı rüzgar nedeniyle denize girmedik ama yine de nasıl gidileceğini ve neye benzediklerini söyleyelim. Mesta’yı geçip Port of Mesta’ya devam ediyorsunuz. Paşalimanı da denen bu liman adanın ikinci limanı olarak yapılmış ama pek de çalışıyor gibi görünmüyor. Batı kıyısı buradan başlıyor. Fotoğrafını bile koymaya gerek görmediğimiz bu yerde Ertürk’ün günlük gezi turunun yemek molası vermiş olduğunu görünce biraz şaşırmadık desek de yeridir, sanki adanın en özelliksiz yeri ile anlaşmışlar.
Port of Mesta’dan kuzeye doğru devam ettiğinizde önce solda Didyma’yı görüyorsunuz.
Çok güzel görünen bir plaj. Artık batı yakasının sakin ve tesis olmayan plajları başlıyor. Rüzgar sert olduğundan yola devam ederek bir sonraki koy olan Potamoi’yi gördük.
Burası daha geniş ve çok güzel görünüyor. Bu iki plajda da kimsecikler yoktu. Zaten adanın batı sahilleri genelde çok sakin. Girmediğimiz denizlerden bahsetmeyi pek sevmiyoruz ama buralara gelmek epey zaman aldığından en azından merak ettiğinden gelmek isteyenlere küçük bir tüyo vermiş olalım.
Lithi ve Xeropotamos
Potamoi’den sonra yol sahilden devam etmiyor ve batıya devam edip Elata köyünü geçtikten sonra tarihi bir köy olan Vessa’ya geliyorsunuz. Gezecek bir yeri yok ama yolların kesiştiği bir yerde.
Bu köyden güneye gidip Armolia’ya yani Pirgi tarafına çıkabilirsiniz. Ya da doğuya giderek zahmetli bir yoldan geçerek dağ köyleri arasından Sakız merkeze gidebilirsiniz. İsterseniz de kuzeye devam edip tekrar batı sahilindeki Lithi’ye çıkabilisiniz. Lithi aslında bir dağ köyü ama sahiline bir balıkçı barınağı yapmışlar, balıkçılarıyla ünlü olmuş. Burada deniz girmedik ama tepeden görünüşü güzel.
Lithi sahilini geçince deniz kenarındaki gözetleme kuleleri başlıyor. Stratejik noktalara yerleştirilen bu kuleler eski çağlarda adaya yaklaşan gemileri haber veren gözcüler tarafından kullanılıyormuş. Doğu ve güneydekilerden pek ayakta kalan yok ama batıdakilerin çoğu gayet iyi durumda. Bu kulelerden birisi de Xeropotamos denen yerdeki küçük burunun üstünde.
Burunun her iki tarafında da çok güzel iki koy var. Arabayla iniş var, kimse yok, tesis zaten yok. Biz burada da denize girmedik, az ileriye gittik.
Elinda
Bu tarafta gördüğümüz en kalabalık plaj. Geniş bir koy, girişinde arabanın biraz zor geçtiği çakıllı bir yol var. Orada arabayı bırakanlar da var ama devam edince sahile kadar gidilebiliyor.
İri taşlardan oluşan bir plaj ve derin bir denizi var. Su soğuk ve berrak. Koya sol taraftan bir dere aktığından olsa gerek, şnorkelle yüzerken en çok balığı burada gördük. Tesis yok, şezlong yok, geniş plajda kalabalık yok. Kıyıda birkaç ağaç var ama pek yeterli değil.
Tigani
Biraz daha ileriye gidince bir başka gözetleme kulasinin dibinde muhteşem bir başka plajla karşılaşıyorsunuz. Burada anlatırken sıralama karıştı tabi ama aslında bizim adada ilk denize girdiğimiz plaj burasıydı.
Gerçekten pırıl pırıl bir deniz. Suyu oldukça soğuk, sakin, iri taşlı plajı ve derin denizi olan, kıyıya yakın ağaç bulunmayan ama arabayı ağaç altına bırakabileceğiniz, tesis olmayan bir yer.
Batı tarafında daha yukarıya 2017’de çıktık. Limnos sahili sakin ve güzel ama çok uzak. Sadece denize girmek için bu kadar uzağa gitmeye değmez.
Bu tarafta yediğimiz bir akşam yemeğini ileride anlatacağız ama bu kadar batı sahilinden bahsetmişken, 2012 yılının Ağustos ayında meydana gelen orman yangınının etkisini de gösterelim. Adanın diğer bölgelerinde neredeyse hiç farkedilmiyor ama batı tarafına yangın ciddi zarar vermiş. Uzun süre şu aşağıdaki yanmış ağaçların arasından seyahat ediyorsunuz.
Nagos
Adanın neredeyse en kuzeyi. Burayı sadece görmeye gittik, akşam üstü olduğundan deniz girmedik ama denizi çok güzel dediler, sadece biraz soğukmuş. Küçücük bir köy Nagos.
Sakız merkezden yaklaşık 45 dakikalık bir seyahatle gelinen bu bölge adanın diğer bölgelerinden çok daha yeşil. Yolu çok keyifli ve orman içinden gidiyorsunuz. Diğer bölgelerde böyle sık bir bitki örtüsü yok.
Glari
Artık doğu kıyısındayız. Eskiden halka açık olan, şimdi ise bir beach klübe dönüşmüş olan küçük bir koy. Doğu tarafını kuzeye bağlayan yolun dağa tırmanmaya başlamadan hemen önceki son noktasında. Merkeze çok uzak değil. Bu tarafa gelmeden önce buradaki tesiste yüksek sesli müzik olduğunu duyduğumuz için aşağıda bahsedeceğimiz Mersinidi’de günümüzü geçirdik, sonra kuzeyi görmeye giderken burayı da gördük. Denize girmedik ama şezlong ve şemsiyesi olan bu tesisin gayet de güzel bir yer olduğunu görmüş olduk.
Mersinidi
Adanın en güzel denizlerinden birisi. Merkezden 20 dakika kadar kuzeyde, Vrontados’u geçtikten sonra yolun kenarında. Biz geldiğimizde saat bir gibiydi ve plaj aşağıdaki gibi sakindi.
İnce çakıl taşlı ve dar bir plajı var. Kenarda birkaç ağaç var ama şezlong, şemsiye ya da tesis yok. Deniz ayakkabısı şart değil ama olursa rahat edersiniz. Turkcell tam çekiyor, deniz biraz soğuk, derin ve berrak. Biz yerleşip deniz girdikten sonra saat 3 gibi gençler gelmeye başladı. Hatta bir ara yukarıya arabaya çıktığımda yol kenarında araba koyacak yer kalmadığını gördüm ve park halindeki motosikletleri de üşenmeyip saydım, tam 32 taneydi. Plaj saat 4 gibi aşağıda görüldüğü gibi kalabalık oldu.
Gelenlerin hepsi herhalde civar köylerdendi ve biz aralarında tek turist olarak kaldık. Herkes birbirini tanıyor, gençler sohbet ediyor, denize girip çıkıp güneşleniyorlar. Hiç rahatsız olmadık ama biraz garip hissettik. En kalabalık günümüz burada geçti.
Buradan merkeze doğru giderken Vrontados köyünden geçiyorsunuz. Hani şu noel zamanı kiliselerin birbirine havai fişek attığı ünlü köy. Ama bu konu turistik bir konu değil, biz sahilden geçerken bu tarafın plajını da görmüş olduk sadece. Yol boyunca aralarda aşağıda gördüğünüz gibi halkın kullandığı plajlar var.
Bu plajların bazılarında birkaç tane şezlong bulunabiliyor ama genelde ağaç altlarını kullanıyorlar, aslında Yunanların pek de gölgede durduklarını söyleyemeyiz, güneşin altında saatlerce kalabiliyorlar.
Karfas
Sakız merkezinin güney çıkışında bir plaj daha var ama pek kalabalık ve pek şehir içi olduğu için oraya uğramadık. Tesis bulunan bir plaj, dışarıdan da pek kalabalık görünüyordu.
Son olarak da adanın en ünlü plajından bahsedelim. Karfas’ın plajı ince kum, denizi sığ, suyu sıcak, bir çok taverna, kafe var ve bolca şezlong, şemsiye var. Çocukla gelinebilecek en rahat plaj. Aynı zamanda merkeze çok yakın, ki konaklama imkanının da en çok Karfas civarında olduğunu düşündüğünüzde adanın en kalabalık plajı burada.
Biz pek bu tip plajları sevmediğimizden, sırf size anlatabilmek için bir akşam üstü burada denize girdik. Gerçekten yumuşacık kumlu, denizi sığ ve suyu sıcak olan rahat bir plaj. Denizde epey yürüyünce derinlik yüzülebilir kıvama geliyor ve su biraz soğuyor. Kalabalık ama aşırı kalabalık değil. Çok rahat ve konforlu bir yer. Civarda bakkal ve tavernalar da bulunduğundan hiç sıkıntı çekmezsiniz.
2015’de böyle dedik ama 2016 ve 2017 tatillerimizi Karfas’ta geçirdik. Buranın denizinin adadaki en sakin ve ılık deniz olduğunu, tesis olarak en zengin yer olduğunu, özellikle çocuklu aileler için hiç macera aramadan buraya gelmek gerektiğini tekrar belirtmeden geçmeyelim.
Burada artık plajları bitiriyoruz. Ne gördüysek anlattık, adanın dört bir yanında gidilebilecek yerlerin çoğuna gittik.
Köyler
Sakız adasındaki irili ufaklı bir çok köyü ya ziyaret ettik ya da yolumuz üzerinde içlerinden geçtik. Turistik hale gelmiş köyler dışındaki köyler genelde sessiz, sakin ve dar sokaklı klasik rum köyleriydi. Adanın güney köylerine mastichoria deniyor, mastik köyleri anlamına geliyor ve sakız ağaçları sadece bu köylerde yetişiyor. Gittiğimiz yerleri teker teker anlatalım.
Chios (Sakız Merkezi)
Adanın elbette en kalabalık ve en büyük yeri. Limanı çevreleyen uzun bir kordona sahip. Kordon boyunca restoranlar, kafeler ve mağazalar bulunuyor. Kuzey tarafında feribotların yanaştığı liman yer alıyor. Limanın kuzeyinde ise Sakız Kalesi var. Kale surlarının bir kısmı gayet iyi durumda.
Kale içindeki binaların durumu pek iyi durumda değil. Osmanlı zamanından kalan bazı yapılar harap durumda. Aşağıda gördüğünüz Bayraklı Cami’nin minaresi yıkılmış, kendisi de kullanılmaz halde.
Ara sokaklarda dolaşırken çok sevimli evlerle de karşılaşıyorsunuz ama genelde bakımsız evler ve bahçelerle dolu.
Ama deniz kenarına yakın bulunan Osmanlı Hamamı restore edilmiş durumda ve ziyaret edilebiliyor. Biz akşam üstü gittiğimizden içine giremedik ama gerçekten çok iyi durumda görünüyordu.
Kalenin kapısından çıkınca kentin en büyük meydanına geliniyor. Meydan ve kocaman bir park olarak ayırılmış bu geniş alan Sakız’lıların toplanma ve dinlenme yeri olmuş.
Uzakta görülen minare adanın en iyi durumdaki Osmanlı eseri olan Mecidiye Cami’nin minaresi. Halen kullanımda olan bu cami sade bir güzelliğe sahip.
Bu bölgede kentin yayalara ayrılmış uzun alışveriş sokağı da bulunuyor. Bir çok mağazasıyla gündüz çok renkli olacağına eminiz. Biz gittiğimizde mağazalar kapanmıştı.
Sahil ve kordonu yazının başında anlattığımız için, kentten kuzeye giden yok üzerinde bulunan yel değirmenlerinin de bir fotoğrafını koyarak bu kenti bitirelim.
Kampos
Adanın en zengin bölgesi burası. Portakal ağaçlarıyla ünlü ve büyük konakların bulunduğu geniş bahçeler yüksek duvarlarla çevrili.
Sakız merkezden güneye giderken havaalanının üstünde kalan bu bölgeden sıkça geçmeniz gerekiyor. Biraz aralara girdiğinizde yüksek duvarların arasında sıkışmış gibi hissedebiliyorsunuz.
Bu bölgenin en ünlü bahçesi organik reçeller ve lokum yapan, ayrıca da nasıl yapıldığını bir müze gibi sergileyen Citrus adlı mekan. Adaya ayak bastığınız andan itibaren her yerde reklamlarını görüyorsunuz ve elbette uğruyorsunuz.
Ürünlerin fiyatları oldukça pahalı ama bahçe kısa bir yürüyüş yapmak için oldukça güzel. İlla gitmek gerekmeyen ama zaman varsa uğranabilecek bir yer.
Pyrgi (Pirgi)
Adanın en güzel köyü. Adaya bir günlüğüne bile gelseniz bu köyü muhakkak görmeniz lazım.
İlginç sıva işçiliği ile kendine has cepheleri olan bu köyün orta büyüklükte bir meydanı ve daracık sokaklarında zaman geçirmeniz gerekir.
Bazı sokaklar çok dar ve evler birbirine kemerlerle bağlanmış.
Sokaklara bakan musluklarda hortumlar var, herkes sokakta kendi evinin önünü yıkıyormuş. Evlerin kapıları genelde açık ya da kapı üstlerinde anahtarlar takılı.
Pirgi meydanındaki kafelerde oturup birer frappe veya ev yapımı limonata içmeden de ayrılmayın bizce. Etraftaki köylülerin sobetlerini anlamasınız da komşuluğun hala yaşadığını anlayabilirsiniz.
Bu arada köyün girişindeki açıklığa ya da sağdaki ilk sokakta bir yere arabanızı park etmeyi unutmayın, köyün içine girmeye çalışmayın.
Resimler biraz dar hissettiriyor ama gidip ferahlığını ve sakinliğini görmenizi tavsiye ederiz.
Mesta
Pirgi’nin biraz batısında yer alan Mesta daha renksiz bir köy. Bu hissin sebebi cephelerde siyah beyaz sıva kullanılmamış olması.
Pirgi’den daha küçük ama daha korunaklı tasarlanmış. Köyün girişinde arabanızı park edip bir kapıdan içeriye giriyorsunuz. Koridorlardan oluşmuş büyük bir konak gibi hissettiriyor.
Köyün bizim gördüğümüz üç kapısı var. Bunların ilkinden köye girdik, sokaklarda dolaşırken bir başkasından çıktık, bir yandakinden gireriz dedik ama çevredeki evlerin arasında hiç boşluk olmadığından epey dolaşmak zorunda kaldık.
Savunma amaçlı yapılmış olan bu yerleşimde anlaşılan kapılar kapanınca köy bir kale halini alıyormuş.
Yukarıda saat kulesi görülen kilisenin köyün geneliyle ortak olmayan ihtişamlı bir mimarisi var.
Pirgi’ye göre daha sakin olan Mesta’yı da ziyaret etmenizi öneririz.
Olymbi
Pirgi ile Mesta’nın arasında yer alan bu köy her iki köyün karışımı gibi. Hem Mesta gibi kalın duvarlı kapalı bir yapısı var, hem de Pirgi gibi desenli sıvaları var.
Yeni farkedilmiş ve gittikçe turistikleşen bir köy olduğu söyleniyor ve ziyaret edilmesi tavsiye ediliyor ama Pirgi ile Mesta’yı gördüyseniz buraya gitmenize hiç gerek yok.
Diğer yandan köylüler de turistlere pek alışamamış gibiler, diğer köylerdeki gibi kafe ve restoranlar burada yok.
Thymiana
Bu köyle ilgili özel bir şey yok, gitmenize de gerek yok. Biz bir restoranı ararken gittik ve aşağıda gördüğünüz güzel kiliseyi gördük, sadece paylaşmak istedik.
Langada
Kuzeyin ünlü balıkçı köyü. Batıya bakan bir koya yerleşmiş küçük ve sakin bir köy.
Sıra sıra balık restoranlarının bulunduğu bu güzel koya Türkiye’den balık yemeye gelen çok oluyormuş.
Biz de bu köye bir akşam yemek yemeye gittik, çok taze, çok lezzetli ve uygun fiyatlı bir akşam yemeği yedik. Yemekten sonra biraz yürüyüş yapmak için köyü dolaştık ve çok beğendik.
Sakinliğini ve sadeliğini çok beğendik. Merkezden yarım saat kadar kuzeyde kaldığından tekrar gidemedik ama aklımızda kaldı.
Sakız’da çok kısa kalmayacaksanız veya adanın en güzel balık ürünlerini yemek istiyorsanız mutlaka Langada’yı ziyaret edin.
Agia Ermioni
Bu köyün de bir özelliği yok. Biz bu köyde yedi gece geçirdiğimiz için sık sık yürüyüş yapmaya sahilindeki balıkçı barınağına gittik. Akşamları güzel görünen bir yer ama özellikle gitmeye gerek yok. Balıkçı kayıklarına bakan şu aşağıdaki evi çok beğendiğimiz için paylaşmak istedik.
Avgonyma
Merkezden batı kıyısına giderken önünden geçilen ve batıya bakan bu köy ile ilgili de çok özel bir şey yok. Ama gün batımında oluşan şu aşağıdaki manzarayı sadece burada görebilirsiniz.
Tavsiye üzerine gittiğimiz bu köydeki To Asteri restoranda keçi eti bulabilirsiniz, ayrıca köylü bir amcanın sattığı fıstık reçelinden de alabilirsiniz. Merkezdeki reçellerden daha ucuz. Güneş batmak üzereyken biraz da Uzo içerek keyif yapabilirsiniz.
Anavatos
Buraya kadar gelmişken muhakkak uğramanız gereken bir köy. Biz 2017’de uğrayabildik. Bir dağın tepesine kondurulmuş ve tek girişi olan bir yer. Aşağıdaki resimde karşıda gördüğünüz zirvede.
Döne döne arabayla çıkıyorsunuz ve park ettikten sonra tırmanmaya başlıyorsunuz. Girişteki tavernadan ve belki bir iki evden başka köyde hiç bir hayat yok. Hatta bir kaç adım sonra aşağıda gördüğünüz “bu noktadan sonrasına gitmekle riski kabul ediyorsunuz” diye bir tabela bulunuyor.
Bence riski alın ve tepeye çıkın. Biz çıktık. Evlerin bittiği noktadaki uçurumdan bakın, evlerin içine girin, bu köyün terk edilme efsanesini de biraz araştırırsanız etkileneceksiniz.
Nea Moni Manastırı
Evet, manastır, köy değil ama burada anlatayım dedim. 2017’de gidebildik. Siz siz olun saat 13:00’den önce gidin, sonrasında kapanıyor. Avgonyma’ya yakın, oraya giderken üğrayabilirsiniz. Giriş kapısından geçince karşıda manastırın şapeliyle ve solda duvarda kadınların üstünü başını biraz kapamasını isteyen bir yazıyla beraber askıda duran bir çok şal ve gömlek ile karşılaşıyorsunuz. Bunlardan giymek istemeyenler yanlarında bir örtü getirirlerse rahat ederler.
Küçük şapelin içinde restorasyon çalışmaları devam ediyor. Buradaki mozaiklerin Yunanistan’daki üçüncü en iyi durumda bulunanlar olduğu söyleniyor. Manastırın bir de müzesi var, giriş kişi başı 4 € ancak biz kapanışa yakın geldiğimizden giremedik.
Armolia
Pirgi tarafına giderken içinden geçilen bu köyün özelliği seramik atölyeleri. Köyün girişinde üç dört tane seramik satan mağaza var. Günlük tur otobüslerinin de mutlaka durduğu bu mağazalarda elbette biz de durduk, size de göstermek istedik. Güzel şeyler var.
Böylece köyleri de anlatmayı bitirmiş oluyoruz ama daha anlatacaklarımız var. Önce biraz genel bilgi verelim, sonra yemeklerden bahsedelim.
Genel Bilgiler
Adada arabayla gezmek şart olduğuna göre benzinliklerin çalışma saatlerini bilmek lazım. Bizdeki gibi 24 saat açık benzin istasyonu maalesef yok. Çarşamba ve Cumartesi günleri saat 15:00’e kadar, diğer günler 19:00’a kadar açıklar ama en önemlisi Pazar günü benzin istasyonları kapalı. Gerçekten kapalı. Birkaç tanesi açık olabiliyormuş ama arayacak kadar yakıtınız varsa. Bazılarında ise 24 saat self-servis yakıt alabileceğiniz ekipman mevcut, gerçi nasıl kullanıldığını bilmiyoruz çünkü bu riske girmeyi düşünmedik.
Her köyde en az bir bakkal mevcut. Günlük ihtiyaçlar için mini market dedikleri bu bakkallar gayet yeterli. Pazar dahil açıklar, akşam sekiz civarı kapanıyorlar. Süper market olarak ise havaalanının altında, Karfas kavşağında yanyana bulunan Lidl ve MyMarket’a gidebilirsiniz. Bir de şehir içinde AB Market var, Kampos’tan şehre direk giren yolun üzerinde solda. Bu marketler akşam 21:00’e kadar açık oluyorlar ama pazar günleri bunlar da kapalı. Ciddi ciddi kapalı. Hani olur da marketten alacaklarınız varsa ve pazar günü gidelim derseniz şaşırmayın diye söylemek istedik.
Para çekmeniz gerekecekse Sakız merkezde, MyMarket’te, Karfas’ta, Armolia’da ve Pirgi’de ATM bulabilirsiniz. Uzak bir köyde parasız kalmamak için bir sonraki ATM’den çekerim demeyin.
Araba kiralama için bir tavsiye veremeyeceğiz ama Chios Economy markasını çok yerde gördük, etrafta bu logoyu taşıyan bolca da araç vardı. Güvenilir olabilir, fiyat bilmiyoruz.
Bu kadar farklı yerden bahsedince, okuyana da kolaylık sağlamak lazım, aşağıdaki haritada bahsettiğimiz yerleri görebilirsiniz.
[geo_mashup_map]
Yemekler
Bizim için Yunanistan’da tatil yapmanın bir numaralı sebebi yemekler olduğundan, bu konuya bir başlık açmayı doğru bulduk. Neredeyse her restoranda ahtapot yiyebileceğiniz başka bir coğrafya var mıdır bilmiyoruz ama bizim için Yunan adasına tatile gitmek demek bol bol deniz ürünleri yemek demek. Yemek yediğimiz tavernalar, ne yediğimiz, kaç para hesap ödediğimizi aşağıda anlatalım.
To Asteri – Avgonyma
Adalarda her ne kadar en çok deniz ürünleri yense de, bazı dağ köylerinde oğlak eti bulmak mümkün oluyor. Sakız’da da Avgonyma köyündeki To Asteri tavernasında oğlak tandır bulduk ve çok lezzetliydi.
Yanında grek salatası, patates kızartması ve uzo ile 27 € hesap ödedik. Restoranın Türkçe menüsü var. Yemekten sonra reçelli yoğurt ikram ettiler. Yediğimiz her şey çok lezzetliydi, manzarası muhteşemdi. Burada kasada satılan şahane fıstık reçelini de 3 €’ya aldık, daha ucuzunu bulamazsınız.
To Bahari – Agia Ermioni
Buraya iki kez gittik, ikisinde de çok memnun kaldık. Ahtapot (ya da kalamar), patlıcan salatası, lakerda, sardalya ve uzo ile 33 € hesap ödedik, yemekleri de bitiremedik.
Yemekten sonra ikram olarak meyveli jöle, minik kremalı pasta ve yanında küçük bir şişede sangria veriyorlar. Muhakkak gitmeniz lazım.
2016 yılı dahil Karfas’ta olan To Bahari, 2017’de Agia Ermioni’ye yeni yerine taşındı. Karfas’tan devam edip Agia Ermoni limanına geldiğinizde solda limana yukarıdan bakan yerde. Gidiniz, rahat rahat ne isterseniz yiyiniz. Bizim neredeyse Sakız’a gitme sebeplerimizden birisi olan bu restorana akşam gitmek isterseniz mutlaka rezervasyon yaptırın. Gün içinde de gidebilirsiniz.
Hotzas – Chios Merkez
Şehrin sahilde olmayan gizli güzelliklerinden. Yürüyerek gitmek zor olur ama taksiyle fazla para tutmaz. Zaten Turkcell çektiği için telefondan navigasyonla rahat bulabilirsiniz. Hafta sonu rezervasyonsuz gitmemek lazım diyorlar ama biz hafta içi gittik, rahatça yer bulduk. Daha çok ev yemeği yapan çok hoş bir bahçe.
Yukarıda görülen feta peynirli patlıcan, arapsaçı köfte (sebze köftesi), incirli elmalı et ve yarım litre ev şarabına 30 € hesap ödedik. İkram ettikleri tatlı kocaman ve çok güzeldi. Hafiften laz böreğine benziyordu.
Kehribari – Chios Merkez
Merkezde, parkın karşısındaki Homerion Kültür Merkezi’nin arkasındaki sokakta. Yazın sadece öğlen 12:30 ile 17:00 arasında açık. Yani gerçekten akşam açık değil ve pazar günü de kapalı. Açık olduğu dar zamanda da hep dolu. Rezervasyon yaptırmanızı tavsiye ederiz. Ancak öyle ya da böyle muhakkak gitmeniz gereken bir restoran.
Restoranda menü yok. Balık ya da et istiyorsunuz, kendileri sırayla yiyecekleri servis ediyorlar. Karışık da istenebiliyor ama biz balık seçtik. Yukarıda görünenler gelenlerin ilk kısmı. İki kişi tıka basa doyduk, bir de küçük uzo içtik ve 27 € hesap ödedik.
Karavela – Komi
Burada iki kez yemek yedik. Her ikisinde de çok memnun kaldık. Papalina (balık), cacık, kızarmış mastelo peyniri, kalamar ve uzo ile 34 € ödedik.
Bir gittiğimizde de akşam üzeri bamya, patates kızartması ve cacık yedik, bamya gerçekten çok güzeldi.
Aperanto Galazio – Agios Ioannis
Komi’den Armolia tarafına değil de denizi sağınıza alıp yolu takip ettiğinizde varacağınız Ag. Ioannis köyünde eski bir manastırın bahçesinde. Şansa bulduk ama çok sevdik.
Deniz kenarında, sakin ve serin. Geniş bir bahçesi, çocuk oyun alanı ve çok taze balıkları olan bir yer. İngilizceleri biraz az ama her şey çok lezzetli. Kayalık deniziyle tüm günü bile geçirebileceğiniz bir yer ama şezlong vs yok. Fiyatları da uygun. Bu tarafa yolunuz düşerse muhakkak uğrayın deriz.
Nostos – Langada
Adada yediğimiz en lezzetli deniz ürünleri buradaydı. Midye, sardalya, ahtapot, patates kızartması ve yarım litre ev şarabı ile 30 € hesap ödedik.
Özellikle midye muhteşemdi. İkram olarak minik kornet dondurma verdiler. Türkçe menü mevcut.
Agyra – Agia Ermioni
Agia Ermioni merkezinin beş yüz metre kadar güneyinde, adada kabak çiçeği dolması bulduğumuz tek yer. Türkçe menüsü yok ama biraz Türkçe biliyorlar. Porsiyonlar biraz küçük ama yemekler çok lezzetli.
Sahanda domatesli karides, cacık, ahtapot, kabak çiçeği dolması ve uzo ile 32,50 € hesap ödedik. Yemek sonrası ikram ettikleri içi dondurma doldurulmuş burma ise inanılmazdı.
To Çikido – Chios merkez
Sakız kordon boyunun en kalabalık restoranlarından birisi. Sıra beklemek gerekebilir. Biz hafta içi geç saatte gittiğimiz halde zor yer bulduk. Türkçe menüsü var, kalamar, aterina balığı, radika ve duble uzo ile 26,50 € hesap ödedik. Yemek sonrası ikramı küçük kornet dondurma ve sakız likörü idi. Çok başarılı bir restoran.
Apomero – Kampos
Havaalanına yukarıdan bakan ünlü restoran. Bulması zor. Taksi tercih edilebilir ama yunanca Απόμερο yazan tabelayı okuyabilirseniz gayet rahat. Kampos’tan Pirgi yönüne giden, havaalanının üstündeki yoldan devam ederken yol sağa kıvrılır, karşınıza bir duvar çıkar ve sola Pirgi’ye devam edersiniz. O duvardan sağa dönüp tabelaları takip edince tepeye çıkan yol sizi restorana götürüyor. Tarifi gerçekten zor ama tabelayı takip edebilirseniz rahatça bulursunuz.
Hafta içi gittiğimiz için rahat yer bulduk, hafta sonu rezervasyon gerekir. Manzarası güzel, yemekleri değişik, Türkçe menüsü var, porsiyonlar biraz küçük ve sanırım bu yüzden yemekler daha ucuz. Dedemin ahtapotu, ada usülü mezgit, ada otlarından yapılmış salata, buharda midye, patlıcan salata ve uzo ile 35 € hesap ödedik, elbette yemekleri bitiremedik. Midye Nostos’taki kadar güzel değildi ama diğerleri şahaneydi. Mezgit özellikle denenmeli. İkram tatlı vermediler.
Yemekleri bitirmişken bir de Sakız adasının sembolü olan sakızı nereden alabileceğinizi söyleyelim. Biz neredeyse tüm adayı dolaştığımızdan şunu rahatça söyleyebiliriz ki Sakız kordon boyundaki iki üç sakız satan yer, adada en çok çeşiti bulabileceğiniz ve en uygun fiyatlı yerler. Hiç başka yer aramayla uğraşmayın. Özellikle To Çikido’nun solunda köşedeki hediyelik eşya dükkanı bu konuda en ekonomik çözüm.
Sakız’dan Dönüş
Biz sabah 8 feribotu ile döndük. İşlemler uzun sürer diye 6:50 gibi limanda olduk ama pek gerek yokmuş. Arabaları ilk geldiğimizde çıkış yaptığımız kapının önüne bırakıp yürüyerek binanın üst tarafındaki girişten girdik. Görevliler zaten saat 7 gibi geliyorlar. Masalarına geçmeleri falan derken 7:15’e kadar bir işlem yapılamıyor. Araç sürücülerinden araçları liman içine park etmelerini istiyorlar.
Pasaport çıkışını yaptıktan sonra, girişte arabayı kaydettirdiğiniz yerden tekrar arabanın çıkışını yapıyorsunuz. Arabaya kimse bakmıyor. Eğer tax free işleminiz varsa sol taraftaki odada evrağa damga basıyorlar. Sonra feribot görevlileri sırayla arabaları içeriye çağırıyorlar. Dönüşte araba sayısı fazla olduğundan, geminin ortasındaki asansörle bizim arabayı alt kata indirdiler.
Feribota binen yolcuların biniş kartları bilgisayarla kontrol ve kayıt ediliyor. Arabalar için de ayrıca bir Yunan görevli gelip elindeki listeye plaka, isim vs kaydediyor. O gelmeden feribot kalkmıyor. Sonrası Çeşme limanı. Çeşme’de arabayı yine terminalin arkasına park edip gümrük işlemlerini yapmak için içeriye giriyorsunuz. Burada arabanın özellikle şase numarasına çok dikkatle bakıyorlar. Bagaj ve arka koltuğa da bakıyorlar. Aşırı detaylı bakmıyorlar ama biz koliyle sakız reçeli aldığımızdan, o koliyi açtırdılar. İsterseniz duty free’ye uğrayıp pasaport çıkışını da yaptıktan sonra arabanıza binip limandan çıkabilirsiniz.
Son söz olarak şunu belirtelim ki, sessiz, temiz, lezzetli, huzurlu ve ekonomik bir tatil yapmak isterseniz Sakız adasına gitmeyi kesinlikle düşünmelisiniz. Biz uzun kaldık ve adada 870 km yol yaptık ama adayı tanımak için 3-4 gün yeterli olacaktır. Tadını çıkarmak ise daha uzun sürer.
Şimdiden iyi tatiller.
Gürkan, Temmuz 2015, 2016, 2017
Yunanistan ile ilgili diğer yazılarımıza da göz atmak isterseniz buyrunuz ⇒ Yunanistan Yazıları
